Başlığa bakınca Montreal’e gelmek bilmeyen yaz mevsimi hakkında bir şeyler anlatacağım düşünülebilir ama aslında bir önceki yazının devamını getirip, konuyu da her günümüzün açılış ve kapanışına damgasını vuran hava durumuna bağlayacağım. Araya da sonbahar temalı fotoğraflar ekleyeceğim; çünkü şehir daha yazsal görsellere elverişli değil şu anda 🙂 Son iki yazım arasındaki bir günlük süreyi gözardı…

Atlas’ın deyimi ile ‘ba baaay’ Montreal’de geçen 6. Ay! Aynen, altıncı ay geride kaldı. Daha önce hiç yurtdışında yaşama deneyimim olmamıştı. Montreal ile o da oldu. Olması için güzel seçimmiş, hoş biz değil seçimi şirket yaptı ama, altıncı aydan bildireyim, seviyoruz Montreal’i… Memnun muyum? Hem de çok! Burayı evim gibi hissediyor muyum? Altıncı ayın sonunda…

İstanbul’a ilk taşındığım yıllardı, Ankara’da yaşayan babama haber vermeden, sabahın O’nun en uyuyor olma ihtimali olan saatinde eve varacak şekilde uçağa atlar ve işbirlikçim annemin kapıyı sessizce açması üzerine eve sızıp, babamı öpe sarıla uyandırır, O’na sürpriz yapardım. O zamanlar daha 50’li yaşlarının ortasındaydı, İstanbul’da çalışmaya gittim diye O bana hafif kırgın, ben O’na hafif…

Montreal’in güneş altında kavrulduğu bir yaz gününden selamlar herkese… İstanbul’da Survivor E-5 etabı gerçekleşmiş; yağmur altında kalmışsınız, bir gün öncesinde Ankara’yı sel götürmüş… Ne üzüldüm anlatamam? Anlatsam mı yoksa? Biz buraya geldiğimizden beri sizin de Türkiye’de ağız tadıyla bir yaz yaşayamamış olmanızdan mı bahsedeyim, yoksa ‘Pino’cuğum senin için geldik, bak senin için çektik bu fotoğrafları’…